In de jaren 12 voor Christus tot 9 na Christus legden de Romeinen zogenoemde marskampen aan die werden beveiligd door vestinggrachten en grachten in V-vorm. Ze boden plaats aan één tot twee legioenen (6000 tot 12000 man).

De eerste sporen werden ontdekt in de jaren 20/30 van de vorige eeuw. Vier Laat-Romeinse brandgrachten werden ten zuiden van het huidige waterleidingbedrijf gevonden. In 1952 werden na de vondst van een amfoor meer opgravingen verricht die leidden tot de ontdekking van een grachtencomplex met een oppervlakte van ca. 54 hectare. Archeologen reconstrueerden daaruit een Romeins marskamp. Bij rioleringswerkzaamheden in 1964 stuitte men tijdens graafwerkzaamheden op een gracht in V-vorm, die scherven van Romeinse amforen bevatte. Deze vondst gaf in 1999 aanleiding tot de tot dan toe grootste opgraving. Behalve veldbakovens werden er sporen gevonden van een verspreide Germaanse nederzetting uit de 2e en 3e eeuw na Christus. De opgravingen leverden 6000 vondsten op die afkomstig waren uit de Romeinse keizertijd en de vroege middeleeuwen. In totaal kon na voltooiing van de werkzaamheden in 2002 het bestaan van ten minste tien Romeinse marskampen worden aangetoond.

In 2006 vonden er meer opgravingen plaats, waarbij scherven van geïmporteerde Romeinse keramiek werden gevonden. Ontdekt werden ook een boerderijencomplex uit de 7e tot 9e eeuw evenals een uit de 10e/11e eeuw.

Nu herinnert er een geschiedenisstation aan de Romeinse tijd, dat op de plaats van een van de tien Romeinse marskampen werd gebouwd.

Plaats van het geschiedenisstation:

fietsroute oude spoorwegtracé alvorens de weg "Zum kleinen Aap" over te steken